Al weer 47 jaar geleden dat je als 1ste kind van ons gezin ter wereld kwam.Je was ook het 1ste kleinkind van Moeders kant. Oma heeft samen met mama de wandelwagen gekocht met aan de zijkanten een kroontje. Je was oma’s “Kleine Prins” en jullie begrepen elkaar je hele leve lang op een super mooie manier. 4 handen op een buik, elke dag bracht je haar een bezoek toen je groter werd. Je ging zelfs met haar en Opa Arie naar Oostenrijk op vakantie. Best wel spannend niet alleen voor de thuisblijvers of je het wel vol zou houden. Dat was gelukkig zo.
Jij hebt genoten van je (te korte) leven zoals ik altijd zeg.Je was een avonturier en had al eens een bijna dood ervaring. Gelukkig hebben we je daar uit terug gehaald alleen bleef jij het avontuur opzoeken. Al dan niet met vrienden. Zo af en toe ben ik je levensweg aan het beschrijven zodat je nichtjes ook weten wie ” Oom Remco” was. Mis je nog elke dag ook na al die jaren. Jouw geboortedag blijven we in het bijzonder vieren.
