Joop werd op 02-02-1920 geboren te Amsterdam. Zoon van Taphorn – Diekmann. Later verhuisde het gezin naar Eindhoven. In de oorlogsjaren was Joop in Leipzig te werk gesteld. Hebben we helaas nog niet zoveel over kunnen ontdekken. In de oorlogsjaren kwam Tiny Bogaars in huize Taphorn a/d Gestelsestraat bij Ben Taphorn op bezoek. Kenden elkaar van de scouting. Joop zijn moeder zei dan altijd dat haar beste nog in Duitsland zat. Wacht maar eens dat je die ziet. Zo gezegd zo gedaan lijkt het wel en Joop trouwde Tiny in 1947. Ze kregen 2 kinderen.

Joop zijn leus was altijd ” als het mij goed gaat , gaat het geen mens slecht” . Daar kan ik een boek over schrijven. Na de vele foto albums te hebben door lopen heb ik maar weinig foto’s waar ik samen met hem op sta. Onze vader dochter band is nooit zo hecht geweest. Hij deed zijn werk bij Philips. Dat omdat hij niet samen met Tiny de boekbinderij wilde voortzetten. De boekbinderij draaide goed. Maar er moest toch wel eten op de plank komen. Zodoende zijn baan bij Philips Nat-Lab. Waar hij ’s avonds een bijbaantje had om zijn hobby fotografie te kunnen betalen. Ondertussen was Tiny ook met kamerverhuur en later een artiesten pension begonnen. Hij draaide daar mee in de keuken.

In 1973 kwam er een scheiding en Joop wilde wel als pensiongast bij Tiny blijven wonen. Gespreid bedje is nooit weg vond hij. Maar met tussen komst van de huisarts heeft hij met spoed een eigen huisje gekregen. Tiny heeft dat met hulp van vrienden helemaal voor en met hem ingericht.  De scheiding had wel wat om het lijf in financieel opzicht wat mijn moeder heel veel geld heeft gekost ondanks de huwelijkse voorwaarden die er waren. Hij wilde geen alimentatie geld betalen voor bastaard kinderen (Pleegkinderen) die op verzoek van hem ooit in ons gezin kwamen. Maar door extra hulp van mijn gezin hebben we het kunnen redden.

Inmiddels is hij opa geworden en was er erg verguld met zijn kleinzoon die ook een beetje naar hem is vernoemd. Zijn 2e kleinzoon kon hij helaas niet zo goed overweg. Inmiddels woonde hij met zijn vriendin in een flat in de Koppele, Eindhoven. Als hij terug kwam van vakantie bracht hij altijd een verrassing mee welke aan zijn lievelingskleinzoon werd gegeven , maar het was wel voor beide kinderen. Dat voelde wel altijd als auw. We zagen elkaar alleen op jaardagen.

In 1978 vlak voor de geboorte van zijn kleindochter moest hij van zijn vriendin kiezen of zij of de kleinkinderen. Hij koos voor het laatste en liet me dat per brief weten een paar dagen nadat hij alleen op kraamvisite was geweest. Het voelde als een messteek. Brief is bewaard gebleven in een kluis zodat zijn kleinkinderen het nog een na kunnen lezen.  Vanaf dit moment was er geen direct contact meer.

Kort voor zijn overlijden kreeg ik het verzoek van zijn testamentair  executeur (nicht Elly) een verzoek of ik naar het ziekenhuis wilde komen omdat hij zo onrustig was. Om hem die rust te geven ben ik daar met Dimphy heen gegaan. We kregen een paar minuten met hem alleen. Terwijl er samen met Elly & Traudi gekeken werd wat hij aan moest als hij overleed. Kort daarna is hij overleden.

Dat hebben de dames samen geregeld. Ik was naar Beiruth voor een bruiloft welke reis niet geannuleerd kon worden en zelfs geen zin had. Ik / wij waren immers niet welkom. Enkele weken na de begrafenis en de afwikkeling bij de notaris bleek dat 1 bastaard kind zoals Joop de kinderen noemde wel mee in het testament was opgenomen. Ik ben voor de lieve vrede akkoord gegaan met het testament. Had ik nooit moeten doen. Daarna kwam er meteen heel wat bagger over me heen. Het mooie daaraan was dat het geld wat ik kreeg een stukje grond in Oostenrijk kon kopen waar ons andere pleegkind woonde. (bastaard 2) welke nergens genoemd werd. Op dat stukje mooie grond hebben we een mooi huis kunnen bouwen waar ze tot haar dood in 2020 nog lekker heeft kunnen wonen. Ze wilde immers niet naar Eindhoven.

Met pijn en moeite kreeg ik een bidprentje onder uit de tas + koffie vlek van de dames. Waar de as is uitgestrooid ging mij niks aan. Dat snap k nog steeds niet omdat ik geen afscheid van hem heb kunnen nemen . Daarmee is ook dit contact afgesloten wat eens zo hecht was. Jammer dat ze zoveel verbanden hebben door gesneden en iedereen er ook nog eens in mee gaat.

Een “Echte ” vader heb ik helaas nooit gehad aan Joop. Dat heeft mij en mijn gezin gekrenkt en is het gegaan zoals het gegaan is.