In Tiny was een schrijfster verloren gegaan. Ze kon ook wat ze zeggen ” Rijmen en dichten  zonder je hemdslip op te lichten”  Vooral in de Sinterklaastijd , ze keek het hele jaar al rond naar kleinigheidjes wat ze leuk vond voor bepaalde personen. Het waren soms dingen die ze tijdens haar vakantie tegen kwam. Van groot tot klein bij elk pakje zat een gedicht. Soms best scherp geschreven. Ik heb er enkele van bewaard. Ook hield ze bij wat ze had uitgegeven voor elk en ging niet boven een vooraf vast gesteld bedrag uit. “Gelijke monniken gelijke kappen” . Ik heb dit van haar overgenomen en bevalt me goed.

Maar de mooiste brief kreeg ik op mijn trouwdag.

Na thuiskomst van de huwelijksreis kreeg ik van haar voor elk levensjaar een zakje met geld. Zakjes waren van stofjes gemaakt waarvan ze voor mij een kledingstuk had gemaakt. 1ste jaar 365 losse centen. 2e jaar 2x 365 centen. Die van 5 jaar heb ik nog compleet. 365 stuivers. Van dat geld heb ik speciale dingen gekocht zoals een super 8 camera, een hanghorloge gezien mijn beroep destijds. Was erg speciaal en dat waren de dingen die haar  ’s nachts bezig hielden en er niemand wat van gemerkt heeft. Het blijft mooi om achterom te kijken. Trots ook dat ze  mijn moeder was en ook de trotse oma van mijn kinderen.